Yıl 1918
Hicaz Cephesi
Yorgun bir asker anlatıyor:
Medine müdafaası için görevlendirilmiştik
Sessiz ve sıcak bir geceydi
Askerler kışlanın önünde toplanmış,
Meraklı gözlerle bekliyorlardı.
Ordunun maneviyatını yükseltmek için tertip edilen
Şiir yarışması neticelenmişti
Ve Fahrettin Paşa birinci olan şiiri
Önce Ravza’da Resulullah’a okumuş,
Şimdi bize doğru geliyordu.
Esas duruşa geçmiştik
Birlik,Mülazım İdris Sabih Bey’in kaleme aldığı
Şiiri ilk defa dinleyecekti
Ve Fahrettin Paşa okumaya başladı:
Bütün birlik şiiri gözyaşları içinde dinlerken
Son kıtaya geldiğinde artık Fahrettin Paşa’nın da sesi titriyordu.
Son mısrasında “Ölsek te Ravzanı ruhumuz bekler” dediği vakit,
Biz hep bir ağızdan :”Ölelim ama asla dönmeyelim” diye haykırdık
“ÖLELİM,AMA ASLA DÖNMEYELİM”

Ne kanlar akıttık hep Senin için,
O ulu Kitâb’ın hakkıçün aziz…
Gücümüz erişsin ve erişmesin,
Uğrunda her zaman dövüşeceğiz.

Yapamaz Ertuğrul evlâdı Sensiz,
Can verir, cânânı veremez Türkler.
Ebedi hadimü’l haremeyniniz,
Ölsek de Ravza’nı rûhumuz bekler….

Nedense kimseler dinlemez, eyvâh!
O kadar sâf olan dileğimizi
Bir ümmî isen de Yâ Rasûlallah,
Ancak Sen okursun yüreğimizi.

Yapamaz Ertuğrul evlâdı Sensiz,
Can verir, cânânı veremez Türkler.
Ebedi hadimü’l haremeyniniz,
Ölsek de Ravza’nı rûhumuz bekler….