Yollar sensiz yağmuru bekler
Yürek sensiz hasreti yükler
Bu can sensiz baharı neyler
Şehir sensiz sokak sensiz

Ey gülüm hayatın tadı yok sensiz
Tadı yok sevdamın adı yok sensiz
Baharı severim özlerim amma
Güllerin kokusu gelmiyor sensiz

Günler geçmez sen gidince
Yürek sızlar inceden ince
Ölüm ne zormuş ölmeden önce
Şehir sessiz sokak sensiz

Ey gülüm hayatın tadı yok sensiz
Tadı yok sevdamın adı yok sensiz
Baharı severim özlerim amma
Güllerin kokusu gelmiyor sensiz

Yolların nakış nakış işlerken beynime!..
özlem hücrelerimin en uç noktasında yer buldu kendine!..
Artık sonsuzluğa bir tutkuyla bakıyor gözlerim
ve artık üşümüyor ,üşümüyor bedenim…
Çünkü ayaklarım söz verdi beynime!..
Hissettiği “çaresizliği” hissettirmesin diye