Damla damla büyüyor kalbimde aşkın, bu bir şiir mi anlam veremiyorum, kelimelerim birbirine karışıyor, utancımdan yanaklarım kızardı, adım adım caddelerde ben divane kalmışım. Haykırmak istiyorum âşığım. Anladım ki ben mecburum sana Allah’ım. Çoğaldıkça çoğalıyor aşkım. Hayatı artık seninle istiyorum. Kendime bakıyorum bu ben miyim? Sen yağmurlar misali gönlüme düşünce kalbimin kıyısına vuruyor kudretli bir dalga. Kimsesiz sahillerim, solan kır çiçeklerim yok artık. Her şey seninle güzel. Bilmem zamanın aşkı yorgunluğu mu? Sevmek kimi zaman rezil bir düş. Aldırmıyorum başkoydum ben bu yola. Ne olur beni yalnız bırakma. Dudaklarımda gizlemek istemiyorum. Dudaklarımda gizlemek istemiyorum. Bu bir itiraf, Bu bir itiraf, Bu bir itiraf Ya Rabbi.
Sen ki bana şahdamarımdan daha yakınsın, ya ben nankörüm, sana ne kadar yakınım ki, günahlara daldım, adın silinmeye başladı, biraz istiğfar tuzu, biraz ahlâk karıştırıp dilime gönül yarama sürdükçe tekrar yeşeriyorsun. Anladım ki ben mecburum sana.
Tomurcuklar ilkbahara hazırlanıyor, kaldırımlarda yağmur kokusu, yürürken adım adım sürüklenirken beraber cami önünde bir dilenci eski zamandan kalma kıyafetiyle avuç açmış senin adınla dileniyordu, kıskanıyorum, yoksa o da sana âşık mı, zaman elimde ufalanıyor, bilemiyorum bunların hepsi dilimdeki şiir mi? Ne yapsam nereye gitsem ne vakit hayatı yaşamayı düşünsem sensiz olmuyor Allah’ım.
Saçlarımı okşuyor rüzgâr. Beni sevdiğini hissediyorum, zamanın farkında değilim bir gün daha geçmiş, sanki ömrümden zarar edercesine güneş çoktan eridi tekrar doğmak için. Sonsuzlukta yüzümü sürdüğüm güne mehtaplı gecenin koynuna tuvalin dilinde aşk bestesi gece üstüne örtü olmuş. Sokak lambalarındaki ışıklar gözlerimin içinde kırılıyor. Dargın aşkların nefretinde saklı kalmak istemiyorum. Beni yalnız bırakma Allah’ım. Yıldızlar kayıyor ömrümden ruhumun derinliklerine doğru. Gözlerimi kapatma vakti, dizlerime yatırmaya hayal ettiğim sabahı beklemek için belki bir gün daha seni arayacağım, divaneyim sana damla damla büyüyor aşkın. Ruhumun en derininde bu bir şiir mi, bilmeme, seni seviyorum, beni büyüleyen meltem yapraklarındaki güzelliğinle. Senden başka yok, eşin benzerin yok Allah’ım. Bir kelime yazmayı bile beceremedim. Kırılsın artık karakalemim, Rabbim Rabbim ben kâinat gibi sana mecburum.