“Ey Habibim söyle! Ey çok günah işleyerek kendi öz canlarına kötülük etmede ileri giden kullarım! Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyiniz. Allah dilerse bütün günahları bağışlar. Çünkü O Ğafûr’dur, Rahîm’dir.” (Zümer, 39/53) ayeti izah ediliyor.
Hz. Ömer’de (r.a.) ümit ve korku dengesi…
Ümidin üç önemli sacayağı olan hal, ilim ve amele vurgu yapılıyor.
Hz. Aişe’nin (r.anhâ) takvâsı…
Hz. Yakub’un (as) korku ve ümitteki sırrı anlayıp, ona göre hareket etmesi…
Hz. Vahşî’nin (r.a.) ümit ipine sarılarak nasıl kurtuluşa erdiği genişçe ele alınıyor.
“Kulunun tevbesiyle Allah’ın (c.c.) ne kadar çok sevindiğini” ifade eden hadisin şerhi yapılıyor.
“Zinhar hiçbiriniz Allah hakkında hüsn-ü zan beslemeden ölmesin.” ve “Rahmetim gadabımın önüne geçmiştir.” (Kudsî hadis) gibi ümit ifade eden bazı hadisler açıklanıyor.
Resûlullah’ın (sallallâhu aleyhi ve sellem) ümmeti için endişe duyması karşısında Allah Teâlâ’nın O’na “Seni ümmetin hakkında sıkıntıya sokmayacağız.” müjdesini vermesi…
Allah Resûlü’nün (sallallâhu aleyhi ve sellem) esirler arasında yana yakıla çocuğunu arayan bir anneye işaret ederek “Allah’ın, çocuğunu ateşe atmayacak olan o anneden daha merhametli olduğunu” ifade buyurduğu hadis anlatılıyor.
Bir bedevînin, ahirette insanları Allah’ın hesaba çekeceğini öğrenince, kendisinin hesabının kolay olacağını ve kurtulacağını ifade etmesi ve bunun sebebini “Kerîm olanın, gücü yettiği yerde yapacağı bir şey vardır. O da affetmektir.” şeklinde açıklaması.