Dinle de yıldızları,
şu hutbe-i şirinine,
Nâme-i nurîn-i hikmet
bak ne takrir eylemiş.

Hep beraber nutka gelmiş,
hak lisanıyla derler:
“Bir Kadîr-i Zülcelâlin
haşmet-i sultanına,

Birer burhan-ı nurefşânız
vücud-u Sâania,
Hem vahdete, hem
kudrete şahitleriz biz.

Şu zeminin yüzünü yaldızlayan
Nazenin mu’cizâtı,
çün melek seyranına,
Bu semânın arza bakan,
Cennete dikkat eden
Binler müdakkik, gözleriz biz

Tûbâ-yı hilkatten semâvât şıkkına
Hep kehkeşan ağsânına,
Bir Cemîl-i Zülcelâlin
dest-i hikmetle takılmış
Pek güzel meyveleriyiz biz.

Şu semâvât ehli ne
birer mescid-i seyyar
Birer hane-i devvar,
birer ulvî âşiyâne,
Birer misbah-ı nevvar,
birer gemi-i cebbar
Birer tayyareleriz biz.

Bir Kadîr-i Zülkemâlin,
bir Hakîm-i Zülcelâlin
Birer mu’cize-i kudret,
birer harika-i san’at-ı Hâlıkane,
Birer nadire-i hikmet,
birer dâhiye-i hilkat
Birer nur âlemiyiz biz.

Böyle yüz bin dille
yüz bin burhan gösteririz
İşittiririz insan olan insana.
Kör olası dinsiz gözü,
görmez oldu yüzümüzü,
Hem işitmez sözümüzü.
Hak söyleyen âyetleriz biz.

Sikkemiz bir, turramız bir,
Rabbimize musahharız.
Müsebbihiz, zikrederiz âbidâne
Kehkeşanın halka-i kübrâsına
mensup birer meczuplarız biz.