Yine mevsimlerden kış,
Hüznünle bulutlanan gökyüzü karma karışık,
Senin gelişinle aydınlandı kâinat,
Şimdi görsen, sönmüş sanki kandilleri,
Her yer sisli, her yer puslu sanki karanlık…
Efendim…
Biz burada doğumunu kutluyorken,
Kim bilir kaç bebek daha açlıktan ölüyor,
Kaç Müslüman daha katlediliyor,
Senin gelişinle insan, insanlığın zirvesine çıkmıştı,
Ve şimdi görsen, bir bir kaybettik,
İnsanlık adına her ne varsa…
Efendim…
Seninle, dünyanın her zevkini cennete tercih etmiştik,
Ölümü şahadet kabul edip tatlı bir şerbet misali içmiştik,
Getirdiğin dini çıplak kalan kötülüklere bir elbise gibi giydirmiştik,
Senin gidişinle parçalanmayan hiçbir şeyimiz kalmadı,
Şimdi halimizi bir görsen,
Bütün duygular öylesine hissiz ve soğuk ki…
Üşüyoruz efendim…. üşüyoruz efendim….
Efendim…
Boynumuz bükük,
Bıraktığın o iki emanete sahip çıkamadık,
“Kuran ve sünnetime sarılın yolunuzu kaybetmesiniz “ demiştin ya,
Halimizi görsen şimdi,
Yolundan nasılda fersah fersah uzaklaştık,
Sorunlarımızı seninle çözmeyi bir yana attık…
Efendim…
Biz burada doğumunu kutluyorken,
Kim bilir kaç bebek daha açlıktan ölüyor,
Kaç Müslüman daha katlediliyor,
Senin gelişinle insan, insanlığın zirvesine çıkmıştı,
Ve şimdi görsen, bir bir kaybettik,
İnsanlık adına her ne varsa…
Efendim…
Utanıyoruz…. utanıyoruz… utanıyoruz…efendim…
İnsanlık için çıkarılmış en hayırlı ümmet olmayı başaramadık,
Sana verdiğimiz hiçbir sözde duramadık,
Veda haccında verdiğimiz ahdimize vefa gösteremedik,
Senin varlığınla kazandığımız her ne varsa,
Senin gidişinle, bir bir kaybettik,
Efendim…
Sensiz dik durmayı, hiç eğilmemeyi Beceremedik…
Senden uzaklaştıkça kendimizden uzaklaştık…
Kendimiz olmayı kendimizle kalmayı beceremedik…
Zalim karşısında öyle ezildik öyle ezildi ki,
Zulüm karşısında susmayı kendimize hak belledik,
Eğildikçe eğildik… Eğildikçe eğildik…
Efendim…
Sana karşı mahcubiyetimizi nasıl anlatalım,
Bu kadar acı gerçek varken, doğumunu nasıl kutlayalım,
Güneşin ışığı sönmüş, baharı görmek hayal olmuşken,
Sana olan özlemimizi dile getirmek öylesine zor ki….
Öylesine zor ki….
Efendim…
Gelsen yine tutsan bizi…
Haramlara savrulan her şeyimizi,
Toplasan yine…
Karanlıkta boğulan düşüncelerimizi,
Aydınlığa çıkarsan….
Çünkü biz beceremedik sensizliği…