On dört asır evvel, yine böyle bir geceydi
Kumdan, ayın on dördü, bir Öksüz çıkıverdi!
Fakat o ne husrandı ki: hissetmedi gözler,
Kaç bin senedir, halbuki bekleşmedelerdi!
Nerden görecekler? Göremezlerdi tabiî:
Bir kerre, zuhûr ettiği çöl en sapa yerdi;
Bir kerre de, cahiliyet asrıydı, o zamanlar,
Felaketler içindeydi, bu günden de beterdi.
Sırtlanları geçmişti insanlar yırtıcılıkta;
Dişsiz mi bir insan, onu kardeşleri yerdi!
Fevzâ bütün âfâkını sarmıştı zemînin.
Salgındı, bugün Şark’ı yıkan, tefrika derdi.
Bir gece sen geldin Muhammed bir gece sen geldin Mustafa
****
Derken, büyümüş kırkına gelmişti ki Öksüz,
Başlarda gezen kanlı ayaklar suya erdi!
Bir nefhada insanlığı kurtardı o Masum,
Bir hamlede kayserleri, kisrâları yere serdi!
Aczin ki ezilmekti bütün hakkı, dirildi;
Zulmün ki, yenilmek aklına gelmezdi,
Âlemlere rahmetti, evet, bütün insanlığa
Adalet isteyenlere adaleti getirdi
Dünya neye sâhipse, onun vergisidir hep;
Âşıktır ona cem’iyyeti, âşıktır ona ferdi.
Âşıktır o Mâsûma bütün bir beşeriyet..
Yâ Rab, bizi mahşerde bu ikrâr ile haşret…
Bir gece sen geldin Muhammed bir gece sen geldin Mustafa