Bir sancak altında kaç milyon insan,
Ne tenleri benzer, ne dilde lisan…
Olmuşlar Tek yürek, tek beden de can;
İnsanlığı gördüm.Beytullah’ta ben…
****
Sînelerde alev, ne kül ne duman,
Dillerde bir soru: “Vuslat ne zaman?
Cehennem söndürür, böylesi îman…
Aşk ne imiş gördüm.Beytullah’ta ben.
****
Rabb’in o davetli misafirleri;
Doldurmuş, Mekke’de her karış yeri.
Dillerinde dinmez, “LEBBEYK” sesleri,
Arş’a yollar gördüm.Beytullah’ta ben.
****
Bir damla misali, kapılmış sele;
Zengin, fakir, paşa, nefer elele…
Yan yana secd’eder, sultanla köle;
Mahşerle tanıştım.Beytullah’ta ben.
****
İbrahim Makâmı, sultan sofrası;
Sunulur herkese, bir kevser tası…
Bir cennet şöleni, perde arkası,
Ne sahneler gördüm.Beytullah’ta ben.
****
Dağlar, taşlar, vecde gelmiş kavrulur,
Kum tanesi, “Allah” diye savrulur…
Göz nereye baksa, Rahman’ı bulur,
Ne zikirler duydum.Beytullah’ta ben.
****
Bir zaman derdim ki: “Yâ Rabbî neden,
Bir daha istiyor, bir kere giden?”
Meğer bilemezmiş, insan gitmeden;
Aldım cevabımı.Beytullah’ta ben.
****
Gördüm ki; bu dünya bir oyalanma,
Halime bakıp da, mutluyum sanma.
Bedenim Kâbe’den uzakta amma:
Gönlümü bıraktım.Beytullah’ta ben.