Bir kara haber ki zor konur adı
duyanın kırılır kolu kanadı
felek ikide bir atar tokadı
yazgım der sineye çeker Erzincan
yazgım der gözyaşı döker Erzincan
****
Erzincan’da dağlar gökle öpüşür
yiğitleri ecel ile kapışır
çok katlı binalar yere yapışır
çöküntüde kalan candır Erzincan
toprağın emdiği kandır Erzincan
****
çok konuğun oldum içinden geçtim
ekmeğinden yedim suyundan içtim
gönlüme ben seni bir mesken seçtim
şimdi o meskenim mezar Erzincan
dilim konuşmaktan bîzar Erzincan
****
Karakoç bu kırım bir gül kırımı
hasrette vuslatta kurşun erimi
sormayın rengini mor mu sarı mı
al-yeşilken şimdi kara Erzincan
almış yüreğinden yara Erzincan