Biz günde bin kere Tih Çölündeyiz.
Ne bıldırcın kuşları görmüşüz göğümüzde,
Ne de kudret helvasından bir tat var soframızda.
Kızıldeniz en delişmen günlerini yaşarken gençliğinin,
Tûr-i Sîna sessiz sessiz kan ağlar göğsümüzde.
İnsan; taş ve ateş eski dostları veylin,
Sac ayağı olma özlemindeyken çıldıran alevlerin,
Zakkum gözlemcileri, efsun dilencileri.
Ve dualarımız
Ayasofya Ayasofya apartılırken;
Ve yoksulluğumuz
hayallerle ayartılırken,
Ve yoksulluğumuz kokteyl kadehlerinde;
Ve ölü fiyatına ve kapalı zarf usulü
Demokratik demokratik satılırken köle pazarlarında
Biz oturmuş,
Firavun mezarlarının gölgesinde serinleriz.
Ve gün geçip dirilmek için;
Bir yiğit Musa
Ve bir asa
Ve bir yed-i beyza bekleriz.

Çağı gelipte
Kitaba ve demire olan sevdaları hatırlayarak,
Sonsuza dek saldırmak sataşmak dalaşmak;
Ve vurmak varken
Karnına karnına zulmün
Nedendir böyle manasız,
Ve kavgadan uzakta yaşamak diyerek;
Bizi alıp götüren
Sonra tekrar götüren,
Bizi alıp Bedirlere, Uhudlara götüreren
Bizi Endülüs’e Kudüs’e İstanbul’a götüren
Cesur heybetli ve diri,
Ve gümbür gümbür bir erkeklik şöleni.
Antlar içtiğimizi dosta düşmana ilan ederek,
Gövde erimizde beliren ürpertilerle
İri ve parlak kavisler çizen hayatlar.
Hecin yüklü ölümlerle buluştuğumuz gün
Can evimizde.
Dağlar hep böyle buram buram dağ olarak sürdüremeyecek ömürlerini
Denizler böyle telaşsız
Yıldızlar böyle şehvetli
Ve siz yani sizler
Yani ey zulüm ağaları
Hep böyle korkudan uzakta seyredemeyeceksiniz
Sevecen hışırtılarla süzülen güneşi.
Diyebilmek için
Sabrı, silah belleriz.
Bir yiğit Musa,
Ver bir asa,
Ve bir yed-i beyza bekleriz.
Biz, günde bin kere Tih Çölündeyiz.