Çün sana gönlüm mübtelâ düştü,
Derd ü gam bana âşinâ düştü.
****
Kim seni buldu kendi yok oldu,
Vaslına ey dost can bahâ düştü.
****
Bu Niyâzî’nin hiç vücûdunda,
Zerre kalmadı hep bekâ düştü.