Ya Resul , Ya Resul ,Ya Rab! Utanıyorum kendimi savunmaktan,
Utanıyorum sahte gözyaşı akıtmaktan.
Ya Rasulallah! Utanıyorum Şefaat dilemekten,
Utanıyorum ‘ümmetindenim’ demekten,
Utanıyorum Ya Rasulallah…
****
Yanı başımda kardeşimin ırzına geçilirken,
adice ibadet etmekten utanıyorum Ya Rasulallah…
Ümmetinin feryad-u figanı kainatı inletirken ,
gözlerimin körlüğünden,kalbimin bir dirhem kadar etkilenmeyişinden,
vicdanım denen unsurun katılaşmışlığından,
Ruhumun ruhsuzluğa itilişinden,
utanıyorum Ya Rasulallah…
****
Çaresizlikler içerisindeki ümmetinin
bedenleri parça, parça kanat çırparken,
beynime bir ur gibi yerleşen, küfrün dellallığını yapan sahtekar kelamımdan,
ümmetin benden bir dua beklerken, sadece bir dua,
benim ise küfrün gözüyle, kardeşimin dileğine kayıtsız kalışımdan,
utanıyorum Ya Rasulallah…
****
Güneş doğmadan kanlarını, akşam olmadan etlerini,
zalim bir kasabın tezgahından hiç düşünmeden satın alışımdan
ve sonra kanlarıyla abdest alıp, Rabbimin huzurunda ibadet edişimden
utanıyorum Ya Rasulallah…
****
Affı mağfiret dilemekten utanıyorum Ya Rasulallah.
Ümmetindenim deyip şefaat dilemekten utanıyorum Ya Rasulallah…
Yevm-i mahşerde huzuruna çıkmaktan
****
Utanıyorum Ya Rasulallah!..