Günlerin, ne günlerdi çağların, ne çağlardı.
Sen Dünyaya gelmeden, inananların vardı.
Hatice’nin, goncası, Aişe’nin, gülüydün,
Ümmetin, göz bebeği, göklerin Rasulüydün.
Şimdi, seni ananlar, Anıyor, ağlar gibi.
Ey, yetimler yetimi, Ey garipler garibi,
Nerde kaldın, ey Rasul? Nerde kaldın, ey Nebi?
Düşkünlerin kanadı yoksulların sahibi.