Zamanıydı asırlar öncesine Mekke’de
Karanlıklardan çıkıp güneş oldun âleme
Nurun iki kaşının ortasında dururken
Müjdeledi dünyaya seni Âmine anne
****
Biz senin o aşkına olduk Züleyha gibi
Her gecede ağladık tıpkı Yakup’un gibi
Çöllerde susuz kalmış sana susamış gibi
Özleyip de ağlarız biz seni Ey Sevgili
*****
Pervane oldu cihan indiler yedi kattan
Muhammed diye bir ses geldi dört bir taraftan
Yankılandı semada ismin senin Sevgili
Özleyip de ağlarız anınca o ismini