Evrenin nazlı gülü
Burcu burcu kokan çiçekler arasındaki gülşenden
Bütün sadeliği güzelliği üzerine toplayan
Pırıl pırıl etrafını rayihasıyla sarhoş eden bir gül
O gülşendeki tüm çiçeklerin belki saygıdan
Beklide gözleri kamaştığı için
Başlarını kaldıramadan
Boyunları bükük O’nu temaşa ettikleri gibi
Ya şu bülbüle ne demeli
Nasılda şakıyor ne güzel nameler yakıyor
Hiç solmayan güzelliği daha da artar
Bilinmeyen yönlerinin de keşfedilmesiyle daha da nadideleşen
Ey nazlı gül nazlı çiçeğimiz dedik gülümüz dedik
Bilseydik de O’na sözlerin en güzeliyle hitap etseydik
Bu gece bir gülşene girdik ki ne gülşen
Ve o gülşende bir gül seyr eyledik ki ne gül
Karşımızda Habib-i Kibriya Hatemül Enbiya
Kainatın en güzeli
Evet O’nu sevmek hem de ölesiye sevebilmek O’nu anlatmak
Hayır hayır anlatamamak O’nu anlatmaktan aciz kalmak…