Safha-yı sadrında dâim âşıkın efkârı hû
Şâkirin şükrü hüvallah zâkirin ezkârı hû

Sôfî mest olub safâdan devreder yâ hû deyû
Münkir inkârın bırakdı eyledi ikrâr-ı hû

Nâleden ney deldi bağrın hû deyû nâlân ider
Mevlevîler Mesnevî’de eyledi iş’âr-ı hû

Hû sadâsından melekler gökde eyler semâ
Hû safâsından felekler eyledi ihbâr-ı hû

Sidre seyrine muhakkak irmeğe Cibrîl-i Emîn
Olmasa onun dilinde dembedem tekrâr-ı hû

Bülbülâ dîvân-ı aşkdan bir varak naklet bize
Tâ safâ vere safâdan açıla gülzâr-ı hû

Ravza-i “Hû”da makâm et ey Cemâl-i Halvetî
Tâ vücûdun milkine keşf ola bu esrâr-ı hû