İçime korlar düşer düşer düşer ağlarım yanarak içerir demi kalbim yanar derin derin
Hasret çekerim Üveys gibi Rasulallah özlerim hep Medine’yi gözledim bir türlü ben gidemedim

Aşkınla ben yandım yandım yanayım ya Rasulallah/Habiballah içimde yara açılmış tabip ilacı yaramaz
Çağır beni geleyim Ravzana yüz süreyim hasretinle divane olmuşum Veysel gibi

Umre hayali kurdum gonca gül gibi soldum umre hayali kurdum kalbimden ben vuruldum
Her engelde yaralandım kırık kanatlı kuş oldum hekimlere soruldum içi yanmış bir kuldur
Resulullaha götürün ilacı Lokman’ı odur.

Ezbrindarım brindarım eşka Habibi halem ne derdimi hekim zalı ne tabip tez nizanı
Biri namı küviye reya medni dürbiye Ravza Rasuli Ekrem şiran dermani Lokmane