Eşref-i ümmet olanlar hâfız-ı Kur’ân olur,
Hâfız-ı Kur’ân olanın hâfızı Kur’ân olur.
Kim Kelâmullah’ı ezber eylese Allah için,
Hâmisi Allah olur, hem nâil-i ihsân olur.

Kim okur tecvid ile tertil ile tazim ile,
Nurlanır kalbi onun âyine-i imân olur.
Hem okur hem okutursa Hak için Kur’ân’ı kim,
Lûtf-i Hakk’la dû cihânda mazhar-ı gufrân olur.

Sadrını kim doldurursa Hazret-i Kur’ân ile,
Kalbine hikmet dolar o aşk ile hayrân olur.
Rûz-ı mahşerde giyer hâfız olan taç başına,
Dû cihanda halk içinde muteber insân olur.

Bu ne nimettir ki hâfız nâil olmuş devlete,
Öyle bir devlet ki mânen padişâh sultân olur.
Kim tekellüm eylemek ister ise Allah ile,
Okusun Kur’ân’ı dâim vâsıl-ı Rahmân olur.

Âmil oldukça kişi Kur’ân ile Kur’ân ona,
Hem kabirde hem haşirde yâr olur yârân olur.
Tâbi-i Kur’ân olan bulmuş hidâyet yolunu,
Vâkif-ı ma’nâ olanlar âlim ü irfân olur.

Kim Kelamullâh’a hürmet eylese hürmet bulur,
Herkese mahbûb olur o canlara cânân olur.
Kim ki hürmet eylemez etmez amel ahkâm ile,
Fâsık u fâcir olur o Hâlık’a duşmân olur.

Onu tahfif eyleyen küfre gider münkir gibi,
Cüz’ünü inkar edenler dâhil-i nirân olur.
Terk edip nisyân eden mahşer günü âmâdır o,
Kalp gözü görmez onun, ma’nâ ona zindân olur.

Unutanı unutur Allah onunla söylemez,
Hasmı mahşerde onun Peygamber-i Zişân olur.
Terk ü ihmal edemez mü’min olan hiçbir zaman
Terk ü ihmal eyleyenler âkibet pişmân olur.

Emr-i Kur’ân’ı tutup yapmak gerek her mü’mine,
Yoluna gidenlerin her derdine dermân olur.
Râh-ı Kur’ân’dan ayırma Ya İlâhi Hâfız’ın,
Kim okur hem okutur o sâhib-i imân olur.