Bahar geldi mevsimlere dayandı kara toprak yeşillere boyandı gafletteki seven gönül uyandı
Uyan gafil uyan gafletten uyan uyan gafil uyan uykudan uyan
Ölüm bir gün gelip kapını çalar zalim nefis o gün sızlayıp ağlar pınar olup gönüllerde hep çağlar
Uyan gafil uyan gafletten uyan uyan gafil uyan uykudan uyan
Be hey gafil daha uyanmadın mı sızlanıp Mevlaya yalvarmadın mı gaflet olan uykudan uyandın mı? Uyan gafil uyan gafletten uyan uyan gafil uyan uykudan uyan
Dünya Allah dostlarıyla doludur evliyanın yolu Allah yoludur onlar da Allahın veli kuludur
Uyan gafil uyan gafletten uyan uyan gafil uyan uykudan uyan