Bir idam mahkumuyum bir karanlık zindanda ellerim kelepçeli yüreğim prangada
Küf kokan bu zindanlar bize olur gül bahçesi Cennete açılır bu dar hücrenin penceresi
Ey şehadet ey şehadet ey şehadet neredesin ey şehadet ey şehadet ey şehadet neredesin
Gözlüyoruz yollarını ne vakit geleceksin gözlüyoruz yollarını ne vakit geleceksin
Bir gecenin sabahında bir şafağın sökümünde can yerinde idam sehpaları kurulup ilmikler yalanırken celladın ölüme davetine tereddüt etmeden ürpermeden titremeden başımız dik ve göğsümüzü gere gere gideriz ve biliriz ki ölüm ölümsüzlük getirir bize ve işittik=”Onlara ölüler demeyin,onlar Allah katında diridirler.”