Yüzüm döküldü eski mektuplardan
Bir siğara içimlik düştüm dünyaya
Koptum,gözyaşına boğuldum Efendim
Bir bilyenin peşinden çıkmıştım evden
Ev yani dışarısı korkunç bir küre
Ben Muhammed’im Muhammed benim
Uzak dur gövdemden dedim kurşuna
Okşadı kalbimi gün ortasında
Kırarak yüreğimi,büyüttü hüznü
Genişletti içimdeki kara deliği
Hedefe erdi kurşun ,öldürdü beni Efendim
isyan büyütür kalbim dinleyin
işgal edilmiş bir kentte haykırıyorum anneme
Yenilmedim, kirli su içmedim
Bakın gözlerime… kocaman gözlerime
Umut damla damla akıyor Efendim
iste ölen benim, ölen Filistin
Ben Muhammed’im Muhammed benim
Ertelenmiş mutluluğun çocuğu
Ben saklandım, kurşun buldu beni
Ayağıma değdi önce soğuk nefesi
Karnıma ,omzuma daha sonra da
Dört kurşun var içimde
Ben Muhammed’im nerden geldi
Bu bela başımıza Efendim
Ben Muhammed’im Muhammed benim
Kelimelerde yaşayan bir ülkenin çocuğu