Bir güzele kapıladım kendimi
Nazîri yok kevn-ü mekan içinde
Cismim yokken kıldım ona ahdimi
Yok gayrıya bir yer bu cân içinde

Nasıl vasfeylesem hüsn-ü cemâli
Kalem yazmaz dil anlatmaz iclâli
Sûre-i Rahmânda vasf-ı meâli
Bir nebze dem vurur Kur’ân içinde

Hüsn-ü cemaline nice bin vassâf
Bir ismin şerhine kılsalar iylâf
Ciltlerle nüshalar misl-i Kûh-i Kâf
Âcizlik söylerler beyân içinde

Yolu ayân değil düşem yollara
Yurdu belli değil soram illere
Rüsvây oldum düştüm kamu dillere
Adım sersem oldu akrân içinde

Derdnâk etti gönlüm sevdây-ı ezel
Cân nedir ki ona kılmayam bezel
Hiçbir göz görmemiş böyle bir güzel
Ayân hafî, hafî ayan içinde

Visâline tek yol eyleye sâlik
Her vârına ola biküllin târik
Dahi cânı kıla bu yolda hâlik
Böyle bulmuş bulan kurbân içinde

Aşkına tâlipler düşerler nâre
Böyle takdir etmiş o yâr ne çâre
Sadık ol ASRİYA ahd-u ikrâre
Başın top eyle gel meydân içinde