Bir seher vaktinde Mescid-i Nebevi’de Peygamber(S.A.V) sahabeleri ile beraber sohbet ederlerken küçük torunları Hazreti Hasan ile Hüseyin geldi. Peygamber(S.A.V)’in dizlerine otururlar. Peygamber(S.A.V) Hazret-i Hasan’ı mübarek ağzından, Hazret-i Hüseyin’i mübarek boynundan öptü.
O an Cebrail(AS) geldi. Elinde üç gömlek vardı dedi ya kardeşim Muhammed Allah(CC)’unun Sana selamı var. Bu siyah gömlek yas gömleğidir. Bunu Sana getirdim. Bu yeşil gömlek Hazret-i Hasan’ındır, bil ki Hazret-i Hasan ağzından zehirlenerek şehit olacak. Bu kızıl gömlek ise Hazret-i Hüseyin’indir bil ki o da boynundan şehit olacak dedi ve oradan ayrıldı.
Peygamber(S.A.V) Miraca çıkar iken Kerbela’yı gördü. Hazret-i Hüseyin’i gördü. Hazret-i Hüseyin’in çektiği işkenceleri gördü ve Hazret-i Hüseyin’in nasıl şehit olduğunu gördü. Allah Resulü(SAV) gördükleri karşısında gözyaşlarını tutamadı.
Ya Hazret-i Hüseyin evlad-ı Resuldür Hazret-i Hüseyin Kerbela’da şehit oldu ne deyim
Onların uğruna ben de öleyim yavruların şehit Fatıma anam
Pınarın başına pusu kuruldu Hüseyin’in mübarek başı vuruldu
Hüseyin’in Kerbela’da şehit oldu yavruların şehit Fatıma anam
Ol mübarek Aşure gününde şehit oldu Hazret-i Hüseyin de
Kanları Kerbela çöllerinde yavruların şehit Fatıma anam
Kerbela çölleri kana boyandı buna yürekler nasıl dayandı
Zeynep anamın yüreği yandı yavruların şehit Fatıma anam