Aslında yazacağım çok şey vardır ama
Aklımdakilerin hiç birini yazamadım
Benden kalan bir kaç kelime
İşte onuda sizlerle paylaştım

Bebek ağlama artık, herkes susmaya alışkın
Dünya kör, sağır vicdan iyiler kötüye karıştı
Bir annenin acı feryadı insanlıkla çatıştı
gerçekler acıydı doğru vicdanlar ondan kaçıştı

Nerde kaldı adalet bu acı kıyamete delalet
İnceldiği yerdeyiz Ya Rab artık kopsun kıyamet
Bir parçaya ekmeğe hasret bu gün yarından sefalet
İnsanlık dün susmuştu yarın değil hayra alamet

Belki bir gün…
Unutulmuş o çocuklar yeniden güler,
Masumiyet, molozların içinden filiz verir.
Dünya susmaz artık, ses olur eller,
kaderine terk edilmiş insanlık…
hatırlatır sana merhameti
Bir sabah ezanıyla gelir aydınlık
Kar gibi Selahaddin gibi ömer gibi
Ve çocuklar yeniden uyanır sabahlara
Yeniden doğan bir bebek gibi

Yollar var gidilmemiş
Umutlar var Görülmemiş
İçimde sevdiklerim ölmüş
Bir tanesi bile gömülmemiş
Ben bu acıyı kaldıramam
Yanıyo canım anlatamam
Faili belli cinayetin mecalim kalmadı haykıramam

Bana artık güneşi verin hadi bana annemi getirin
Ne hayallerim vardı oysa bari onları öldürmeyin .
Susmayıp da konuşu verin tükendi bak ümitlerim
İnsanlığın öldüğü gündür
Tüm dünyaya haber verin