Aşk erine dünyada, ne ipekli ne palas,
Zira ki gönül onun, tutmaz kibir ile pas.

Aşk amel ile biter, layık olursa yiter,
Gerekse üryan yürü, gerekse giyin libas.

Dilersen ki eresin feragat menziline,
Var kanaat darında, nefsin boğazından as.

Nefsinin varlığını aklına tam ulaştır,
Varlığın yoğa değşir, cevher ol olma muhas.

Bu kamu günahların yuyan miskinliğinmiş,
Var Yunus sen miskin ol, gel tamah yayını as.