Susmak aşkım dilidir diyen sevgili
Konuş şimdi kelimelerine ihtiyacım var
Parça tesirli sancılar düşüyor kalbime
Düştükçe uçurum sancıdıkça aşk
Ve aşklaştıkça kalp daha çok parçalanıyor
Hayat yaklaştıkça daha bir özlüyorum
Kabul ediyorum kalbimsin
Ve ben her şeyini savaş alanında bırakan mağlup bir komutan gibiyim şimdilerde
Tüm zaferlerimi sende yitirmişim
Kör bir Şahin’in gözleri ile yol arıyorum kendime
Sana çıkmayacağını bildiğim yolları görmekten korkuyorum belki de kimbilir
Çıkmaz sokaklarda kısır kalıyorum döngülere
Ve ben dönemezken kendime
Labirentlerinde kaybolmuşken
Sağım sen solum sen yolum sen yönüm sen olmuşken
Senden gayrısına yok yokluğuna ram olmuşken susma ömrüm
Yol kesiili Cehenneme keskin bir virajsın şimdi bir türlü alamadığım
Ne zaman geçmeye kalksam senden
Ya bir uçurum boşluğu ya da bir şarampol oluyor sonu
Uzanan elleri tutmuyorum
Yüreğime taktığın alyans tutuyor içimi
İçimi bırakmıyorum
Dul bir hasrete yadigâr kalıyorum ötelerde
Yar dediğim ağyar yaban dediğimi yâr sanıyorlar
Sancılanıyorum sensizliğine
Tam vakti susturucu takılmışken yüreğime
Haykıramazken her kuruşun içimi parçalarken
İnfilak ederken isyanlarım sensizliğe
Ve akarken gözümden Irmak Irmak
Susma ömrüm susma
Ateş kesildi cehenneme
Tüm piyonların tükendi elimde bir şah
Nereye koysam kendine mat çekiyor
Cemreler ihanet ediyor adına
Aslı hükümsüz kendini bile ısıtmıyor
Adım lâl kalıyor zemheri ayazlarına üşüyorum
Muhaciri değilim gayri bu arafın
Ne Cennet kokabiliyorum
Ne cehennem yanabiliyorum
Kendimsiz bir kent kuruyorum yokluğunun sokağına
Baykuşlar sakinlik yapıyor kentimin ıssızlığı
Sesine parazit yapan bir sesle yıkılıyorum
Uğraşma aşk uğraşma kaldıramazsın
Kumdan kaleler gibi rüzgârlık değil bir cümlelik yıkımlarım
Bilmem ki hangi Richter ölçer sarsıntılarımı artçı sellere verirken sitemimi
Sana susarken elif ölüme susarken
Müptelasıyken kahramanı bıçaklanmış masalların
Aşk için âşıkları ezip geçmişken susma ömrüm susma
Şehadet getir cinnetime
Öznesi sen olan bir ömre verdim adını ki
Ölüm yar olana kadar tek yar dediğim ol diye
Sana geldim ölüme yar etme diye
Susma diye çırpınışlarımın tek müsebbibisin
Biliyorum aldırmıyorsun
Dönmeyeyim istiyorsun sultanlığına ve aslında aşktan korkuyorsun
Zulmetin sırtında yama olurken yaralarıma
Hani olur da geldiğimde bir gün
Kapanacaksa yüzme şehrinin kapıları
Her lisanı lal bırakan bakışlarım anlamı yitirecekse eğer ve el elini tutacaksa ellerin elimde değil yanacağım
O vakit gülüp geçeceksen yangınlarıma
Sarmayacaksan benimle kınanıp benimle yanmayacaksan Cennetten kovulmayı göze almayacaksan
Bir sözüne çölde vaha gibi susarken öyle umarsız susacaksan
Sen de sus sen de sus ömrüm sen de sus
Sus sus ki ölüm bana yar ölüm bana yar olayım
Sen toprak kesil cesedime
Ölüm ölüm sana yar olayım
Ben haraç mezat satılmışım hep bir kenara atılmışım
Ben senden yana yılmışım yıkılmışım dağılmışım
Ben senden yana yılmışım yıkılmışım dağılmışım
Dolu yolların arasında hep yıkımların ardarda
Görme yüzümü artık asla yıkılmışım dağılmışım
Görme yüzümü artık asla yıkılmışım dağılmışım
Of yıkılmışım dağılmışım
Anmam artık asla ismini istesem de tutamam ellerini
Oturdum verdiğin sözleri azad ettim kuşlar gibi
Ben haraç mezat satılmışım hep bir kenara atılmışım
Ben senden yana yılmışım yıkılmışım dağılmışım
Zordur zor olanı istemek nerde sende o yürek
Hep gözünde var şan şöhret yoksul olmam mı buna sebep
Hep gözünde var şan şöhret yoksul olmam mı buna sebep
Anmam artık asla ismini istesem de tutamam ellerini
Oturdum verdiğin sözleri azad ettim kuşlar gibi
Ben haraç mezat satılmışım hep bir kenara atılmışım
Ben senden yana yılmışım yıkılmışım dağılmışım