Hüseyin sen gibi gidesim var sonsuza dek dünyasız kalmaya

İhtiyacım var özlemini çektiğim uzaklara
Yaklaşasım var vuslatını kıskanıp ağlayasım var

Dalları kırık bu ağacın mevsimi soğukRüzgârı sert bu iklimin yazı uzak gülleri soluk
bu bahçenin kokusu yasak bir Ocak’ın yangını düşerken gönlüme Ve titrerken ruhumun her yanı Bu alevin közünden bir daha Döndüm can feda aşkına

Umut bağladığını yirmiliklerine umut Depoladın
Dalları kırık ağacın gövdesine tutundun yazı uzak kışların sabreden rolüne kuşandın

Kışları sert iklimin sert kayası oldun Solukta olsa devam ettin gülleri koklamaya ve yasakları yasaklan
Sonra ey Şehit Hamd Ve izzet ile Rabbine gittin çıkılması zor kuyulardan imkan nehrini kova kova bugünlere getirdin
İmanın hangi imkanları taşıyabileceğine şahit oldun sonra da şehit

Yıldızlara tutundu ellerim ışığına tutuldu yüreyim sen yolundan dönmedin vuruldun da bizim için ölmedin
Kerbela’da atılan 33 mızrak kurşun olduğu göğsümde Gül oldu ezelden deftere yazılan Firak sinemizde koru oldu Tutuştu

Hüseyin giderken bize bir emanet bıraktın o emanetle gafletin içinde durduğumuz vakitten oturduğumuz yerden sustuğumuz dilden doğruldukta uyandık ve şimdi zamana zeynep meydanlara hamza olduk mevsimin en sert iklimi gidişlerin en Yiğitçesıyle Dirildi kalemler bu tarihi adın olmadan yazamaz takvimler ocağa kül olurda kopamaz yürekler en derinden yanardağ ağıtlar yakılmaz

çünkü gidişin destandır yazılan destanına İsyanlar yakışmaz

Hüseyin en çok bize yakıştığı imtihanların en çetini ama kimseye zülüm yakışmıyor
Buna rağmen kimse onlar kadar zalim olmadı bizim Güldüklerimize onlar ağlarken onların güldüklerine de biz ağladık

Biz ayrı dünyaların en cennet baharların kutlu şafaklar en adalet Sancağının insanlarıydık ve Allah şahittir ki biz zalim olmadık

Ölüm alemin gündemine düşen tek hakikatken biz ölümlere doymadık ölümlerle durmadık semadan koparsalar da ellerimizi Yüreğimizde seslendik Rabbe
Her sesleniş bir bağ kattı Rable içimize
Ve yine mesafeler koymalarına rağmen aramıza Perdeler kalktı ansızın Mustazaf olduk hem mazlumduk hem direndik

Dişlerimizle delemediksede küffarın ordusunu Dişsiz kalkmadık sesimizi duyuramadıysakda Kelimeler tükenmedi dua ile doğrulduk Cehdimizle Şahlandık Hüseyin şehadetle can bulduk eğilmedik Hüseyin tohumlar yeşerdi boy verdi ölmedik hüseyin sen vuruldukça sevdana tutunduk
Düşmedik

Hüseyin sen gibi gidesim var Seherlerin kucağına ölümsüz nidalarım var layık olamadığım için Yanışlarım Nasipsiz kaldığım için çöküşlerim var Daha bana boyanmak için azmin sen gibi gitmek için yazım var