Kovana çomak sokana benzer
Bize kem söz söyleyen kişi
Yine bizden ona bal düşer
Herkesin özünden ikramı gibi

Sahtedir tevazusu aldanmayın sözüne
Yedi nehre soksan yine yetmez guslüne
Aşıklara dil uzatan ham sofu cahildir
Makamını sanar ki dü cihanda amildir

Çekmiş sofi sakal cetvelle mübarek
Allame-i cihan gibi dolaşır bi-idrak
Kıtmirliğe razı değil mağrur beyim
Herkesi eğri görür kendisini müstakim

İşitin dostlar böyledir ham sofular
Hep içinde farazi bir ruh haleti var
Velilere aşıklara utanmadan dil sokar
Sıfatındaki hıyarı herhalde nur sanar

İşitin yarenler ham sofular bilmez
Kusur gören gözü kendisini görmez
Kimde kötü gördün o kötü sensin
Cahil odur ki bilmediğini bilmez

Bir köpeğe dahi ululanan bizden değil
Hallacı Mansuru, Mevlanayı, Yunusu
Niyazi Mısriyi, Nesim gibi bir kulu
Yadırgayıp tekfir eden bizden değil

Aşk oduna kavrulup pişmeyen,
Mushaf kitap, akıl edep bilir değil
Ham kişi benzer bir ot samanına
Yaş iken de meyve verir değil

Hasetçiler yüze bakıp gülerler
Hoş beş edip hep arkadan söverler
Şu alem bunlardan razı değil
Yarın anda yarensiz kalırlar

Elindeki bir keçi boynuzu için
Başkasının bal testisini kırarsın
Ben yine testide değilim de
Sen o huyda hep kalırsın

Bencil adem gelmez dolumuza
Bir cem tuttuk arifler yolumuza
İki cihan oğul harun kulunuza
Himmet edin ey aşık erenler