Ben bir acep ile geldim, kimse halim bilmez benim,
Ben söylerim, ben dinlerim, kimse dilim bilmez benim.
Benim dilim kuş dilidir, benim ilim dost ilidir,
Ben bülbülüm, dost gülümdür, bilin gülüm solmaz benim.
O dost bana gelsin demiş, sundum kadeh alsın demiş,
Aldım kadeh, içtim şarap, ayrık gönlüm ölmez benim.
Ne durum var, ne durağım, hiç yerde yoktur kararım,
Hakk’a münacat etmeğe, belli yerim olmaz benim.
Sor durduğum yeri bana, gelirsen gösterem sana,
Bir zerrece Hak’tan ayrı, gözüm nesne görmez benim.
Tur dağında bir tecelli, gör Musa’ya neler kıldı,
Yunus der ki: Hak katında sözüm geri kalmaz benim.