Aşk gönlüne düştü müydü bir kere demlenir gönülde feyz-i mübarek.
Gül açmaya durdu muydu bir kere şenlenir kâinat ve ki mübarek.
Hidayet yolunun şanlı otağı oturur tahtında yolu mübarek
Muhabbet rahının gavsu nizamı himmet eder bize hal-i mübarek
İrfan bahçesinde sadatın gülü aşk sunar ehline gönlü mübarek
Feraset bakışlı letafet yüzlü nefsi nefesiyle ezer mübarek
Yürür o yürürse ardı sıra hep menzili sofisi gülü mübarek
Salikin gönlünde sevgiye sebep bakışı gülüşü dili mübarek
Semerkand’ın Buhara’nın yolundan kuşandı libası teni mübarek
Destanlar yazan pirlerin soyundan asaleti zarafeti mübarek
Seydamdır bülbülleri şeyda eden söyleyen dillerin sözü mübarek
Aşk ile şevk ile candan gönülden ağlayan gözlerin yaşı mübarek
Vakıf olan bilir sırrı esrarı yüce sırların menbaı mübarek
Tevazu burcunun mah-ı tabanı ahlâkı edebi huyu mübarek
Muttakiler mü’minler gölgesinde şeriatı tarikatı mübarek
Salikler âlimler hep çevresinde hakikati marifet mübarek
Elindedir daim adab sancağı hil’ati cübbesi tacı mübarek
Kalbinde kaim velayet otağı övüncüm güvencim şeyhim mübarek
Medet umar sofi gel medet eyle gözümün nuru cananım mübarek
Sahibim sultanım şeyhim Efendim Hazreti eş şeyh es Seyyid mübarek