Ey dünya. Bak şimdi herkes kafileler halinde mahşer yerinden büyük mahkemeye doğru akın etmiş gidiyor şimdi ne yapacağız büyük mahkemede sıra bize gelince Yüce Yaradan’a ne cevap vereceğiz?
Söyle dünya ne cevap vereceğiz?
İnkârcılığımız bencilliğimiz zalimliğimiz Allah’a ve peygamberine itaat etmeden kitaba aldırış etmeden
Senin mülkünde Senin indirdiklerini inkârla bir hayat yaşadık mı diyeceğiz? Söyle dünya ne diyeceğiz?
Hani inkâr ettiğimiz yalanladığımız gelmesi hususunda elçilerle alay ettiğimiz gün bugün dünya o gün bugün. Keşke toprak olsaydım keşke hiç yaratılmasaydım da dünyada iken yalanladığımız bugün başımıza gelmeseydi. Keşke senin süsüne cazibene kanmasaydık. Ne olurdu şeytanın vesveselerine aldırış etmeseydik. Ne olurdu nefsimin peşinden koşmasaydım da Rabbime kul olup O’nun rızasını kazansaydım. Ama pişmanlık duymak da çok geç kaldım. Af dileme yeri burası değil dünya. Burası değil. Burası hesapların görüldüğü büyük mükâfatların verildiği acıklı ve elim azap yeri dünya.
Yaptıklarımızın karşılığının verildiği yer burası. Burası mahşer meydanı burası er meydanı dünya er meydanı.
“Kıyamet günü doğru teraziler kurarız hiçbir kimse hiçbir haksızlığa uğratılmaz. Hardal tanesi kadar olsa bile yapılanı ortaya koyarız. Hesap gören olarak biz yeteriz. Allah şüphesiz zerre kadar haksızlık yapmaz. Zerre kadar iyilik olsa onu kat kat artırır. Yapana büyük ecir verir. Her ümmete bir şahit getirdiğimiz ey Muhammed Seni de bunlara şahit getirdiğimiz vakit durumları nasıl olacak?
O gün inkâr edip Peygambere başkaldırmış olanlar yerle bir olmayı ne kadar isterler ve Allah’tan bir söz gizleyemezler. “
Bilemedik Allahım bilemedik. Dünya denilen yerde Seni unuttuk dünyaya daldık ömür hiç bitmeyecek
Sandık. Ölüm ne zaman kapımızı çaldı hele onu hiç anlayamadık iyilerle dostluk kurmadık hatta Seni sevenleri ve sana uyanları hep kınadık alay ettik onlara düşmanlık besledik. Cennet Cehennem
Kıyamet yeniden dirilme onlar boş laflar dedik inanmadık. Şeytana ve yoldaşlarına uyduk. Şimdi huzurunda terazinde elimiz kolumuz bağlı korku içinde bekleşiyoruz Allah’ım.
Keşke Anamdan doğduğum an ölseymişim keşke.
“Ey insanoğulları Ben size Şeytana tapmayın o sizin için apaçık bir düşmandır bana kulluk edin Doğru yol budur diye bildirmedim mi? Andolsun ki o Sizden nice nesilleri saldırmıştır akletmez miydiniz?
İşte bu size söz verilen cehennemdir bugün inkârcılığınıza karşılık oraya girin. İşte o gün ağızlarını mühürleriz bizimle elleri konuşur ayakları da yaptıklarına şahitlik eder. Ey suçlular bugün müminlerden ayrılın. Neler yapmışım böyle. Aman Allah’ım bu kitap da en ufak bir eksik bırakmamış hepsini yazmış elçilerin söylediği her şey harfi harfine doğruymuş en ufak bir şey dahi atlamamış. Eyvah eyvah günümüze eyvah bugünümüze.”
Kitabını önden ve sağdan alanların yüzü ne kadar da mutlu korkudan eser yok yüzlerinde. Alınlarında ve yüzlerindeki nur da ne kadar güzelmiş öyle mutluluktan uçuyorlar Cennet’e Doğru. Çocuklar gibi sevinçle gidiyorlar. Bunlar benim dünyada iken alay ettiğim zavallılar olarak nitelediğim beğenmediğim salih kullar. Allahı Resul’ünü seven insanlar keşke ben de dünyada iken onlar gibi Allah’ı ve Resulünü severek yaşasaymışım keşke ben de namaz kılıp oruç tutsaymışım Ne olurdu ben de Allah yolunun yolcusu olsaydım da onlar başıma gelmeseydi eyvahlar yazıklar olsun bana yazıklar olsun.
Bir de kitaplarını arkadan ve soldan alanlar var yüzleri kapkara hepsi de korkudan titriyor ayakta duracak mecalleri yok sanki. Ya Rabbi hiç böyle yüzler görmemiştim ne kadar çirkin ne kadar korkunçlar kimse konuşmuyor kimse bakmıyor zaten onların da kimseye bakacak yüzleri kalmamış
Alınlarında Cehennem damgası var. Herkes lanet ediyor diyorlar ki yüce Yaradan Rahman ve Rahim Allah azze ve celle de onlara bakmıyormuş. Kulakları sağır eden feryatlarını ise kimse işitmiyor kimse duymuyor.
“İşte o gün ağızlarını mühürleriz de bizimle elleri konuşur, ayakları da yaptıklarına tanıklık eder. Dilesek onların gözlerini kör ederdik de yol bulmaya çalışırlardı. O zaman nasıl görürlerdi. Dilesek onları oldukları yerde dondururduk da ne ileri gidebilirler ne de geri dönebilirlerdi. Melekleri gördükleri gün işte o gün suçlulara iyi haber yoktur. Melekler iyi haber size yasaktır. Yasak size derler.
Yaptıkları her işi ele alır onu toz duman ederiz Cehennem kapıları açılınca amel defteri arkadan ve soldan verilenleri can yakıcı bel kırıcı bir azap yakalayıverir. İşte dünyaya karanların sonu. İşte Allah’ı unutanların son durumu. Peygamberle alay edenlerin kitabı yasaklayıp hevayı iktidar yapanların acıklı son finali. Allah’ın mülkünde Allah’a kul olması gerekirken Allah’a kafa tutanların inkâr ettikleri o gün bugün. Kıyamet günü. Hesap Günü. Mükâfat ve Cennet günü. Ceza ve Cehennem günü. Mahşer günü.