Allah’ım

Bugün üzerime güneş doğmadan uyandım
Seni andım, yalvardım ve ağladım
Meğerse ne kadar günahkarmışım
Seni çok geç tanımışım
Hep aldanmışım, oyalanmışım, boşuna yanmışım

Ve şimdiler de bir nedamet sarıyor beni
En derininden, kalbimden
Kalbim ağlıyor, günahlarına yanıyor
Ama sanki günahlarından arınır gibi

Bir tövbe gibi
Gönlümün iklimi
Bazen sonbahar gibi
Her insan gibi

Beni benden iyi bilir, Alemlerin Rabb’i

O beni bilir, sen bilmesen de olur
O bana yeter, sen yetmesende olur
Sen, olmasan da olur

Ey Rabb’im

Şimdi çok huzurlu kalbim
Çünkü olması gereken en doğru yerdeyim
Seninleyim, beni senden ayırma, ayırma Rabb’im

Sensiz geçen onca günlerin
Yaşadığım boş heveslerin
Aldandığım dünya nimetlerinin
Hepsinden vazgeçipte sana gelişimin
Bugün iman dolu kalbimin zirvesineyim

Bugün en güzel yerdeyim
Daha önce hiçbir yer bu kadar tanıdık gelmemişti bana
Bu duygu bu his, bana tanıdık biliyorum

Şimdi vaktidir gönüle eğilmenin, bir başak gibi
Bu son varışıdır gönüle varma hasretinin

Bu seni ilk buluşum ilk tebesümüm ölüme
Bundan böyle korku, hüzün, ümitsizlik yoktur
Bundan hep sen varsın Allah’ım

Hep Sen