Anmaz mısın sen şu günü, gözün nesne görmez ola,
Düşe suretin toprağa, dilin haber vermez ola.

Azrail’i nasıl tuta, fayda etmez ana ata,
Kimse döymez o heybete, halktan medet ermez ola.

Gele sana can alıcı, dahi can alır kılıcı,
Aklını baştan alıcı, bir dem aman vermez ola.

Evvel gele şu yuyucu, ardınca şu su koyucu,
İletip kefen sarıcı, bunlar halin bilmez ola.

Oğlan gider danışmana, saladır dosta düşmana,
Sonra gelmeyin pişmana, sana fayda gelmez ola.

Ağaç ata bindireler, mezarlığa göndereler,
Yer altına indireler, kimse ayrık görmez ola.

Üç güne dek oturalar, hep işini bitireler,
O dem dile getireler, artık kimse anmaz ola.

Yunus miskin bu öğüdü, sen sana versen yeğ idi,
Bu şimdiki mahlukata, öğüt fayda etmez ola.