Ey beni ayıplayan, gel beni aşktan kurtar,
Elinden gelmez ise söyleme fesat haber.

Aşıkların ahvali maşuk katında biter,
Sözün var ona söyle, benim elimde ne var.

Dost yüzünden nikabı her kim giderdi ise,
Hicap kalmadı ona, artık ne hayır ne şer.

Hiç kimesne kendinden halden hale gelmedi,
Aşıkların canına maşuka vurur minkar.

Kim ki aşk kadehinden bir zerre içti ise,
Ona ne akıl, ne us, ne esrik, ne de humar.

Tek ben değilim aşık, o maşuk nazarında,
Aşk yoluna can feda, benim gibi sad hezar.

Aşıkların halini aşık olanlar bilir,
Aşk bir gizli haznedir, gizli gerektir esrar.

Korkarım söylemeğe şeriat edebinden,
Yok ise söyleyeyim daha ayrıksı haber.

Kim vere bu dil ile o maşukadan haber,
Meğer o kimseler ki, can içinde canı var.

Yunus ölürse ne gam, aşk içinde kardaşlar,
Aşk yoluna uyanan, maşuk burcunda doğar.