Ey cümle halkın maksûdu
Al gönlümü senden yana
Ey küllî şeyin mevcûdu
Al gönlümü senden yana

Budur yüreğim yarası
Gitmedi yüzüm karası
Ey bî-çâreler çâresi
Al gönlümü senden yana

Nefs elinden âvâreyim
Hırs elinden bî-çâreyim
Gayrı kime yalvarayım
Al gönlümü senden yana

Kurtar nefsin belâsından
Cân bu lutfu bula senden
N’ola ihsân ola senden
Al gönlümü senden yana

Elim sana irmekliğe
Gözüm seni görmekliğe
Tapuna yüz sürmekliğe
Al gönlümü senden yana

Nefsin meyine kanmasın
Firkat odına yanmasın
Mâsivâdan aldanmasın
Al gönlümü senden yana

Dâim sen ol dilde sözüm
Seni fikr eylesin özüm
Gayrıya bakmasın gözüm
Al gönlümü senden yana

Mustafâ’nın hürmetine
Murtazâ’nın himmetine
Şol birliğin hürmetine
Al gönlümü senden yana

Gözlerimi giryân eyle
Ciğerimi biryân eyle
Esrâr ile hayrân eyle
Al gönlümü senden yana

Evliyâlar hürmetine
Enbiyâlar İzzetine
Mukarrebler kurbetine
Al gönlümü senden yana

Aşkına yoldaş olmağa
Derdine dildaş olmağa
Sırrına haldaş olmağa
Al gönlümü senden yana

Ey keremler kânı hâce
Sensin yücelerden yüce
Ayrılmasın bir zerrece
Al gönlümü senden yana

Ümmî Sinan der Yaradan
Götür perdeyi aradan
Kurtar beni bu yaradan
Al gönlümü senden yana