Aşk ile gelen erenler içer ağuyu nûş eder
Topuğa çıkmayan çaylar denizile savaş eder

Biz bu yoldan üşenmedik erenlerden usanmadık
Kimseyi yavuz sanmadık her ne eder kolmaş eder

Kolmaşa verdik sözünü söz ile döğdük yüzünü
Yaban canavarı gibi belinler ondan şeş eder

Bu sohbete gelmeyenler Hakk nefesi almayanlar
Sürün onu bundan gitsin durur ise çok iş eder

Câhildir manâden almaz oturur kararı gelmez
Öleceğini hiç sanmaz yüz bin yıllık teşvîş eder

Dağ ne kadar yüksek ise yol onun üstünden aşar
Yunus Emre’m yolsuzlara yol gösterir ve hoş eder