Âteş-i hicrinle can durmaz figâna başlar
Kaynayıp akar ol ateşle gözümden yaşlar
Zerresi zahir olaydı ger beni yakan odın
Âlemi ucdan uca yaka idi hep ateşler
Harfe savte dokunaydı bu iniltim şemmesi
İnler idi yer ve gök dağlar ile hep taşlar
Ateşim yaşım iniltim can içinde gizlidir
Zahirimde yok içimde hasıl oldu yaşlar
Bîkesim bu âlem içre sırrıma yok mahremim
Bilmedi derdim benim ne kavm u ne kardaşlar
Hâlime haldâş olup hem sırrıma sırdaş olan
Cümle dağıldı başımdan kalmadı haldaşlar
Mahv-ı sırfe düştü çün dil bunda ben oldum garib
Yalnız kaldım tükendi kalmadı yoldaşlar
Vech-i mutlak günde yüz bin çehreden yüz gösterir
Yerde gökte anı yazar cümle-i nakkaşlar
Nicesi tâkat getirsin ana karşı Mısrî kim
Adın işitmekle düştü halka bu savaşlar