Bağrımı pürhun eder şol çeşm-i mestaniyle bahs
Dağıdır aklımı şol zülf-i perişaniyle bahs
Leblerin feyzine mutad eyledin çün ağzımı
Dilemez kim eyleye şol âb-ı hayvan ile bahs
Dürr ü yakut-ı dehanın seveli dilber senin
Gelmez oldu dile hergiz lâ’l ü mercan ile bahs
Vechin üzre yazılan mânâ-yı Kur’ân’ı gören
Eylemez evrak içinde lafz-ı Kur’ân ile bahs
Cümle fitne kaşın ile kirpiğinden olduğun
Bilen eder mi cihanda nefs ü şeytan ile bahs
Şol ruhınla hattının sırrını zâhid anlasa
Kürsi üzre eylemezdi küfr îmân ile bahs
Pertev-i nûr-ı cemâlin aksidir şems-i cihan
Ne münasib ide ol nur mâh-ı tâbân ile bahs
Cem’ü tafsilin rumuzun anladınsa epsem ol
Etme andan sonra asla kul ve sultan ile bahs
Zerre iken sen Niyâzî rûh-ı âzam nûruna
Haddini bil kılma ol şems-i dırahşan ile bahs