Ben bilmezdim bu yolu
Şeyh’im öne düştü gider
Dolup gönlüm sevgisiyle
Ardı sıra düştü gider

Yorulmadı gece gündüz
Yokuşları eyledi düz
Nice nice engelleri
Muhabbetle aştı gider

Yol üstünde açan güller
Güle ötüşen bülbüller
Gördüm yolda hep erenler
Hallerine şaştı gider

Mârifetin sıcağında
Verdi mola aşk hanında
Aşk muhabbet ocağında
Dertli yürek pişti gider

Şeytan kurmuş tuzak hile
Varmasın diye menzile
Nefs şeytân’ın tuzağını
Himmet ile aştı gider

Yolda iken mânâ doldu
Dere oldu ırmak oldu
Yâr aşkından cezbe doldu
Seller gibi taştı gider

Nefsi şeytân kandıramaz
Zorluklar mânî olamaz
Bendi engel durduramaz
Ummâna ulaştı gider

Tarîkata girmeyenler
Mürşid’i Hakk bilmeyenler
Candan öte sevmeyenler
Gafletlere düştü gider

Yunûsî Şeyh’imiz Hakk’tır

Bil O’nun gibisi yoktur
Mârifet irfanda tektir
İlm-i ledün taştı gider