Ben bu koca âlemde küçücük bir damlayım
Şiirleri yazarken düşünürüm sanmayın

Sanmayın beni velhan gönlüme gelen ilhâm
Gayemiz değildir nâm Allah için anlayın

Zannetmeyin kızarım oldu tamam pazarım
Hakk der ben de yazarım siz beni kınamayın

İnat etmey bırakın mahşerin günü yakın
Hâlim lütfudur Hakk’ın şüphey zanda kalmayın

Yoldan çıkmadım zerre yapıştım takvây birre
Ben meyletmedim türr’e Hakk yolu kapatmayın

Gelin terk edin kîni yakındır hesap günü
Düşünüp de o ânı gönülü karartmayın

Girdim aşk ile râh’a bakmam hiçbir cenâh’a
Nazarım gökte mâh’a kem gözlerle bakmayın

Haram lokma yemedim karaya ak demedim
Şiir elde senedim işleri abartmayın

Hikâye masal deyip takvayı sözde koyup
Dosta bühtân eyleyip postları kabartmayın

Ben aciz bir beşerim hem şaşar hem düşerim
Günâh ile yaşarım bunu hiç unutmayın

Hakk kullarını yakmaz kula hışımla bakmaz
Sevdiği kulu bırakmaz emmâreye tapmayın

Allah Rahman’ı Rahîm hem cömert hem de Kerîm
Çok şefkatli çok Hâlîm sizde O’na benzeyin

Sözlerim Hakk anlayın varsa kulak dinleyin
Sizde de varsa yürek siz de böyle söz deyin

Aldı aklım etti tuş ondan hallerim huruş
Gönlüm etti mey’i nûş meftunuyum ben mey’in

Yunûsî çekme zahmet eylemezse Hakk Rahmet
Dinlemez Ahmed Mehmed sen yine de kavl leyyin