Ben dost için ağlar isem gözüm yaşını kim sile
Yaşım nice dine benim böyle acâyib derd ile

Ey yâranlar gelin beri anlatayım ahvâlimi
Hiç kimsene ola mı kim bu derdime dermân kıla

Cümle âlem gelir ise onsuz dermân olmayısar
Derdime kim dermân olur çün gönlümde ol sevile

Ölüp sine girer isem etim tenim çürümeye
Onun için kim dünyadan ben giderim sevmek ile

Yârenlerim aydur bana ayruk onu görmeyevüz
Firkâte düştü sûretim bir menzilden bir menzile

Bir gözü yaşlı ârife uğradım aydur ağlagıl
Bunda çok ağlayan kişi onda gider güle güle

İlm-i sâbıktan ileri dahi Elest belirmeden
Ben ol idim ol ben idi şimdi nicesi kesile

Ol kıyâmet pazarında her bir kula baş kayısı
Ne kayırsın onu seven çün ol arasatta bile

Ol dost ile benim işim ölüp dahi bitmeyiser
Bu nice ola kim bite çün gönülde dost sevile

İsrafil suru urucak her bir sûret nefsim diye
Ben anmayam hiç Yunus’u Tapduk gele ol dem dile