Ben ol dosta verdim gönül
Aşk benim ile yâr olur
Kim ki dosta vermez gönül
Bu aşk andan bîzâr olur

Benim işim ol dostıla
Gelir bu aşk olur belâ
Bülbül gibi geldim dile
İşim âh ile zâr olur

Gözüm dostu görmek diler
Vuslatına ermek diler
Gelir bu aşk yaşım döker
Gözüm sanki bunar olur

Acebdir bu aşkın hâli
Komaz dosta vara yolu
Kim ki dosta sunar eli
Kapar aşka şikâr olur

Bir kuluna dost meyl ede
Gider bu aşk anı göre
Komaz bir lahza evinde
Dilde sözü tekrâr olur

Kim ki dostun sözün söyler
Kim ki dostun yolun yeğler
Dâim aşk denizin boylar
Yanar vücûdu nâr olur

Ümmî Sinan’ın dost varın
Alıp aşka vermiş kârın
Anın ‘ çün dilde esrârın
Yazar sözü güftâr olur