Ben ölem ve hem dirilem sonunda seni ölürem
Gözüne toprak dolduram gele Deccâl gele gele
Gör kim senin hâlin nola
Asâ-yı Mûsâ bendedir hem yed-i beyzâ bendedir
Mısrî bana bir bendedir gele Deccâl gele gele
Gör kim senin hâlin nola
Zâhirde Mısrî görünür Îsâ atı çul bürünür
Yüzü karadır içi nûr gele Deccâl gele gele
Gör kim senin hâlin nola
Yeter anı sen horladın köpek gibi çok hırladın
Çok çatıldın hem gürledin gele zâlim gele gele
Gör kim senin hâlin nola
Bilmiş ol Âdem’dir gelen İsâ’ya hemdemdir gelen
Canlara merhemdir gelen gele zâlim gele gele
Gör kim senin hâlin nola
Kur’ân benim Fürkân benim derdlilere dermân benim
Bu zulmeti açan benim gele zâlim gele gele
Gör kim senin hâlin nola
Kur’ân’ın esrârı benim, göklerin envârı benim
Mü’minin ikrârı benim gele zâlim gele gele
Gör kim senin hâlin nola
Ölüleri diriltirim ağlayanı güldürürüm
Deccâl’i ben öldürürüm gele zâlim gele gele
Gör kim senin hâlin nola
Sen beni çünkim bilmedin îmâna kâbil olmadın
Hasma mukâbil olmadın gele zâlim gele gele
Gör kim senin hâlin nola
Deccâl aceb yorulmadın inâdından ayrılmadın
Bir ölüsün dirilmedin gele zâlim gele gele
Gör kim senin hâlin nola
Vücûdun Hak vücûdudur Allah’ın halka cûdudur
Ma’dum iken mevcûdudur gele zâlim gele gele
Gör kim senin hâlin nola
Mısrî’nin sözü dağıdır kuyumcular toprağıdır
Halka cevâhir dağıdır gele zâlim gele gele
Gör kim senin hâlin nola