Bilirsin kim hatâmız çok inâyet eylegil ey Hakk
Çü sensin Fâ’il-i Mutlak ki hergîz gayrı hâl olmaz

Cân alıp cân veren sensin getirip götüren sensin
Bu devrânı süren sensin sana bahs-i cidâl olmaz

Çü sensin Hâdi vü Bürhân kerem kıl lutf ile ihsân
Ki senden gayrı yâ Deyyân ve lâ men zevâl olmaz

Eğerçi karadır yüzüm velâkin doğrudur özüm
Sana yalvarmağa bizim katı tâkat mecâl olmaz

Eğer fazlın inâyetin olursa derdime dermân
Ne gam gussa bana gayrı işimde hiç melâl olmaz

Hudâvendâ Hudâvendâ heman fazlın ola cânda
Ki zîrâ Ümmî Sinan’da havâss-ı hâssı hâl olmaz