Bu bir acâyib haldir bu hâle kimse irmez
Âlimler davâ kılar veli değme göz görmez

İlm ile hikmet ile kimse ermez bu sırra
Bu bir acâyib sırdır ilme kitâba sığmaz

Âlem ilmin okuyan dört mezheb sırrın duyan
Âciz kaldı bu yolda bu aşka el uramaz

Bu aşkın sırrı aceb bu aşka eyle taleb
Meğer ki vere Çalap onu değme göz görmez

Onu ol kişi görür kim ecelsizin ölür

Bu nasîbi ol alır onlar ki câna kalmaz

Her kim kaldı cânna ermeyiser hanına
Vardı düştü haşırda dahi bir câna kalmaz.

Hadistir Mustafa’dan aşk ile ikrâr dedi
Binde bir ârif bunu bakıp okuyubilmez

Yûnus cânın berk et bildiklerini terk et
Fenâ olmayan sûret Şâhına vâsıl olmaz