Bu cümle erkânı koyup, birlik yolun tutan benim,
Hırs u tama benden ırak, hem ardıma atan benim.

Bakan benim, gören benim, alan benim, veren benim,
Ne Cebrâil, ne Mikâil, İsrâfil’i kılan benim.

Yedinci kat yerlerde ben, sekizinci kat göklerde ben,
Bu söylenen dillerde ben, hükmü tamam kılan benim.

Emrile bulut oynatan, yerde bereket kaynatan,
Elimde kudret şiniği, halka rızkın veren benim.

Bir karâra tuttum karar, benim sırrıma kim erer,
Câhil beni kanda görür, gönüllere giren benim.

Çağram himmet leşkerine, dir ile dost eşiğine,
Arş önünde aklım ile hizmet kılıp duran benim.

Gök yüzünde ferişteler, Yunus ne kasd eder bular,
Dek durmazsa ferişteler Arş’a çomak vuran benim.

Deli oldum idi Yunus, aşk oldu bana kılavuz,
Hazret’e değen yalınız yüzü sürü veren benim.