Bu cümle erkanı koyup, birlik yolun tutan benim,
Hırs ve tamah bende ırak, hem ardıma atan benim.

Bakan benim, gören benim, alan benim, veren benim,
Ne Cebrail, ne Mikail, İsrafil’i kılan benim.

Yedinci kat yerlerde ben, sekizinci kat göklerde ben,
Bu söylenen dillerde ben, hükmü tamam kılan benim.

Emirle bulut oynatan, yerde bereket kaynatan,
Elimde kudret şiniği, halka rızkın veren benim.

Bir karara tuttum karar, benim sırrıma kim erer,
Cahil beni nerde görür, gönüllere giren benim.

Çağram himmet leşkerine, dirile dost eşiğine,
Arş önünde aklım ile hizmet kılıp duran benim.

Gök yüzünde ferişteler, Yunus ne kasd eder bunlar,
Tek durmazsa ferişteler Arş’a çomak vuran benim.

Deli oldum idi Yunus, aşk oldu bana kılavuz,
Hazret’e değin yalınız yüzü sürü veren benim.