Sâkıyâ doldur şerâbı vakt-i iftârdır bu dem
Ma’mûr eyle bu harâbı lutfu izhârdır bu dem

Ver şerâb-ı eynemâ bâkî hayât bahş et bize
Dîdeden ref et hicâbı arz-ı didârdır bu dem

Nûr-i vahdet gülleri gülşen-i dilde açıla
Men aref ders-hânesinde keşf-i esrârdır bu dem

Zevk-ı dil hâsıl olunca cennet-i âcil odur
Mest eder peymâneyi bul bezm-i hüşyârdır bu dem

Gülbün-i bâğ-ı hidâyet güllerine şeb-nem ol
Ol zemân tahkîk bil ki dürr-i şeh-vârdır bu dem

LUTFİYÂ nûr-i hidâyet şu’lesi kalbde ola
Sen ferâmûş olma hakkı şâh-ı ezkârdır bu dem