Bulut bulut korunur gölgesiz, zarif bedenin
Melâikeyle yıkanmış sadır Sen’in sadrın
Muhabbetiyle çıkar Arş’a dek latif bedenin
Cenâb-ı Hakk’a en âlî hatır Sen’in hatrın

Yarıldı parmağının bir işâretiyle hemen
Parıldayan şu mücellâ bedir Sen’in bedrin
O Nûr Ayakları öpmek için cenûba giden
Fırat ve Dicle Sen’indir nehir Sen’in nehrin

Melekler öfkeye mağlûp kahırlar ister iken
İnâdı çatlatacak tam sabır Sen’in sabrın
Cehâletin karasından yüz aklığıyla çıkan
Saâdet ismine lâyık asır Sen’in asrın

Cenâb-ı Hakk’a yakınlıkta hiç şerîkin yok
Hudâ’nın emrine dâhil emir Sen’in emrin
Kitap ve Sünnetin Ukbâya dek hüküm sürecek
Cihanda geçmeyecek tek devir Sen’in devrin

İşin başında adın var, yolun sonunda adın
Sen’in bütün bu şafaklar, fecir Sen’in fecrin
Sarar tüm ümmeti şefkat ve merhamet kanadın
Livâ-yı Hamd ile Kevser… ecir Sen’in ecrin

Şerefli Ravza’na sinmiş ıtırlı gül kokusu
Kokunla cennete dönmüş şehir Sen’in şehrin
Yeşil bir atlasa benzer o kubbenin dokusu
Cihanda cennete konmuş kabir Sen’in kabrin

Hudâ över Sen’i, ey yerde-gökte hep övülen
Semâlar içre en ulvî kadir Sen’in kadrin
Kabûl eder mi Efendim, bu Na’ti Tâlî’den
Cihanda olsa da en çok şiir Sen’in şi’rin

Bir ömrü Sen gibi sürmek gerekti ahretime
Hudâ yemînine mazhar ömür Sen’in ömrün
Yetiş Şefâat-i Uzmâ, yetiş berâetime
Şefâat eyle Efendim, mühür Sen’in mührün