Babadan oğluna altın vasiyet:
Şu güzel şehri, ey oğlum, fethet!

Türbem olsun şu gümüşten Kümbet
Âl-i Osmân’a alâmet kıssa…
Şân-ı Orhân’a işâret Bursa…

Ulu Câmî’de Süleyman Çelebi,

Kaleminden süzülür aşk edebi.

Yayılır her yere efsâne gibi,
Aşk-ı Peygamber için bilhassa;

Mevlid’in doğduğu hürmet Bursa…

Ne muazzam ulu bir dağ eteği,

Suyu, şeftâlisi, pek hoş çileği,
Mülk-i Îrân’a bedeldir ipeği,
Hakk’ın ikrâmı, mübarek arsa…

Yeşilin her tonu cennet Bursa…

Her sokak, gözlere tarih geçidi,
Her cihet, nesle zamânın şeridi,
Bu yokuşlarda ne sırlar eridi…
İste Hak’tan ne murâdın varsa,
Bir dilek çeşmesi, kısmet Bursa.

Kadı Mahmûd’u gör unvânı söker,

Sırma kaftan ile satmakta ciğer,

Bâb-ı Üftâde’de erdikçe o er,

Padişahlar kul olur ihlâsa,
Evliyâ beldesi, rahmet Bursa.

Öteden geldi Emir Sultanlar,

Buradan kalktı mühim kervanlar,

Yazılır üstüne çok destanlar,
Sâhip oldukça aziz mîrâsa…

Pâyitaht tâ ebediyyet Bursa.

Fâtihan bâğı, muhâcir yurdu,

Bundadır çilleri serpen ordu,
Koştu Balkanlara can buldurdu…

Kurumaz, kurtlara yem olmazsa,
Bir çınar, düşteki devlet Bursa…

Sayd-ı irfâna, Geyikli’yle düşer,
Ham gönül burda Somuncu’yla pişer,
Yağar ilhâmı semâdan yedişer…
Taş dahî burda döner elmâsa,
Kalbe, Tâlî, ulu hikmet Bursa…